چکیده
مهار کردن خود و نظم‌دهی به رفتار و افکار، از ارکان بنیادین و رموز موفقیت انسان‌ها در ابعاد شخصیتی و اجتماعی است و بدون آن نمی‌توان به اهداف والای انسانی دست یافت. حیا به عنوان یک موهبت الهی، یکی از مهم‌ترین عوامل حفظ و بقای عفت عمومی است که نه تنها در همه ادیان و مذاهب الهی بر آن تأکید شده است؛ بلکه عقل بشری نیز آن را تأیید می‌کند. با توجه به این اهمیت، پژوهش حاضر درصدد است تا با روش اسنادی و توصیف و تحلیل داده‌ها، ضمن مفهوم‌شناسی حیا و واژه‌های معادل آن، به موضوع فعالیت بانوان در جامعه با رعایت حیا و عفت و نیز چگونگی حضور آنان با کمترین آسیب در آموزه‌های اسلام بپردازد. بدین منظور ابتدا شخصیت زن به صورت مختصر مطرح شده و سپس قلمرو حضور زنان در جامعه با حفظ شرایط و حدودی که اندیشه اسلامی برای آن مشخص کرده، بیان شده است. نتایج نشان داد که زنان چگونه می‌توانند با حفظ حیا و وجهه انسانی خود، در فعالیت‌های اجتماع همراه مردان مشارکت داشته باشند. رویکرد این تحقیق اسلامی است و به مناسبت از مباحث روان‌شناسی نیز استفاده شده است.
)