دانش‌آموخته سطح 2حوزه علمیه خواهران جامعه الزهرا(س). قم.
چکیده
چکیده
یکی از ابزارهای تربیتی که زمینه‌ساز رشد همه جانبه کودک و بخش جدایی‌ناپذیر زندگی اوست، بازی است. تربیت عاطفی، نقطه عطف تربیتی سایر ابعاد وجودی انسان از جمله عقلانی، اجتماعی و معنوی است و سلامت روانی انسان به سلامت عاطفی او بستگی دارد. نوشتار حاضر با رجوع به منابع دینی و روان‌شناسی و با روش توصیفی ـ تحلیلی به مفهوم‌شناسی واژه‌های بازی، تربیت و عاطفه پرداخته و با بیان رابطه میان بازی و تربیت عاطفی کودکان، به تبیین آثار بازی در امر تربیت عاطفی اشاره کرده است. از جمله آثار بازی در تربیت عاطفی، ایجاد احساس امنیت و آرامش، از بین رفتن عقدهها و جهت‌دهی به عواطف است. نتایج به دست آمده، گویای آن است که کودک از طریق بازی آشفتگی‌های خود را کنترل می‌کند و به آرامش عاطفی می‌رسد. بدین‌سان تمایل به ستیزه‌جویی در او کاهش و برون‌نگری‌اش افزایش می‌یابد، برتری‌جویی‌هاش ارضا می‌شود و اعتماد به نفس کودک افزایش می‌یابد. انرژی اضافه‌اش تخلیه می‌شود، اضطراب‌هایش کاهش می‌یابد و عزت نفس در وی ایجاد می‌شود. بنابراین والدین می‌توانند از طریق بازی، عالی‌ترین نوع محبت را در کودک نهادینه و او را فرمانبردار و مطیع اوامر الهی کنند.
)